بررسی امکان کاشت زودتر چغندر قند در پناه باد جو زمستانه در بردسیر

چغندر کاری های استان کرمان به دلیل چرخند های (سیکلون های) عرض 30 درجه دچار باد های خشک و همیشگی هستند. به دلیل آسیب باد، کاشت چغندرقند تا هفته نخست اردیبهشت عقب می افتد. از آنجا که عملکرد پایانی چغندرقند در هفته های نخست رویش تعیین می شود، به نظر م یرسد که کاشت چغندرقند در پناه جو به دلیل کاهش تنش های ناشی از باد سبب افزایش عملکرد و در نتیجه افزایش بهره وری از نهاده ها می شود. برای بررسی این نکته سه تاریخ کاشتدهه سوم اسفند، دهه دوم خرداد و دهه اول اردیبهشت در چارچوب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار هم سنجی شدند . در آبان ماه جو زمستانه کشت گردید . برای اعمال هر تاریخ کاشت، چغندر قند در یک کرت 10 × 10 متر مربع بوته های جو ریشه کن و بذر چغندرقند درون آن کاشته شد. به موازات دو ضلع عمود بر هم و عمود بر راستای بادهای غالب منطقه در بیرون از این مربع دو نوار جو به درازای 3 متر و پهنای 1 متر نگه داشته شد. آزمون تجزیه واریانس تفاوت معنی دار در اجزای عملکرد شکر سفید در میان تاریخ های کاشت نشان نداد . جوانه زنی در ردیف های بیرون از پناه باد کمتر از 50 درصد بود . بنابراین همسنجی آن با درصد جوانه زنی درون پناه باد (بیشتر از 70 درصد ) انجام نگردید . میان تیمارها نیز اختلاف معنی دار دیده نشد . بدینگونه و با توجه به دیگر مسایل کشاورزی توصیه می شود در مناطق بادخیز مثل بردسیر کرمان از کشت نواری جو با الگوی شطرنجی و در پناه آنها کشت چغندرقند انجام شود.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، عملکرد شکر سفید ، جو زمستانه ، بادشکن یکساله و بهره وری