ارزیابی همبستگی موجود بین پژمردگی برگ با شاخصهای تحمل به خشکی در هیبریدهای آفتابگردان

در این بررسی سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال 1385 اجرا گردید . در آزمایش اول که در شرایط آبیاری مناسب اجرا شد، زمان آبیاری کلیه کرت ها بر اساس 60 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر از زمان کاشت تا پایان دوره رشد گیاه بود و در آزمایش دوم و سوم که به ترتیب در شرایط تنش م توسط و شدید خشکی اجرا گردید، زمان آبیاری کلیه کرت های آزمایشی به ترتیب بر اساس 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A انجام شد. نتایج نشان داد که میزان پژمردگی برگ در شرایط تنش خشکی با شاخص STI همبستگی منفی و معنیدار در سطح احتمال یک درصد (r=-0/48) و با شاخص GMP همبستگی منفی و معنیدار در سطح احتمال پنج درصد (r=-0/32) داشت. همچنین در میان هیبریدهای مورد بررسی هیبرید آلستار با کمترین میزان پژمردگی برگ و بالاترین میزان شاخص های STI و GMP بیشترین عملکرد دانه را در تیمارهای تنش خشکی تولید کرد.

کلیدواژه ها:

پژمردگی برگ ، شاخص های مقاومت به خشکی ، عملکرد دانه و هیبریدهای آفتابگردان