شناسایی ارقام متحمل به شوری بر اساس وزن تر و وزن خشک در گیاهچه های برنج

به منظوربررسی تحمل به شوری درارقام بومی برنج مازند ران ابتد ا در شر ایط گلخانه ای 10 رقم برنج گردآوری شده از استان مازندران شامل : طارم هاشمی، IR42، طارم محلی، زرک، حسنی، تایچونگ، فجر، بینام چالوسی، دمسیاه و دیلمانی درشرا یط شوری با EC=0 mmho/cm و EC=4 mmho/cm و EC= 8 mmho/cm از لحاظ وزن تر و وزن خشک مورد آزمون قرار گرفتند ، این آزمایش درقالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار و 10 تیمار انجام گرفت.درطی این بررسیها دو صفت وزن خشک بوته ، وزن تر بوته ها مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس این صفات نشان داد که اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف شوری برای وزن تر و وزن خشک گیاهان درسطح آماری 1 درصد وجود دارد . بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن که برای صفت وزن تر گیاهان در EC=8 صورت گرفت ارقام تایچونگ 65 ، حسنی و ب ینام چالوسی دارای بیشترین مقدار وزن تر بودند و در سه کلاس متفاوت b ،a و c جای گرفتند.همچنین بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن که برای صفت وزن خشک گیاهان در EC=8 صورت گرفت مشاهده گردید که ارقام تایچونگ 65 (شاهد)، حسنی و بینام چالوسی با میزان وزن خشک 28، 26 و 25/5 میلی گرم بیشترین مقدار وزن خشک را از خود نشان دادند و در دو کلاس متفاوت a و b جای گرفتند وبه عنوان ارقام متحمل شناسائی شدند.بر این اساس مشاهده گردید که با افزایش غلظت املاح در آب، واکنش گیاهان در ارتباط با تنظیم اسمزی خود متفاوت بود . گیاهانی که از تنظیم اسمزی مطلوبتری برخوردار بودند توانستند با تنظیم فشار اسمزی خود و کاهش پتانسیل اسمزی آب درون گیاهی در EC های بالاتر شادابی و تنومندی خود را حفظ کرده و وزن خشک و وزن تر مطلوبتری را تولید نمایند.

کلیدواژه ها:

وزن خشک ، وزن تر و تنش شوری