بررسی برخی از خصوصیات کمی و کیفی ژنوتیپ های چغندر قند متأثر از تاریخ کاشت و تراکم بوته

به منظور بررسی برخی از خصوصیات ک می و کیفی ژنوتیپ های چغندر قند متاثر از تاریخ کاشت و تراکم بوته ، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند کرج به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصاد فی با چهار تکرار انجام شد . فاکتور اصلی شامل تاریخ های کاشت (بیست و پنجم فروردین و سوم خرداد )، فاکتور فرعی شامل تراکم بوته (50، 75، 100 و 125 هزار بوته در هکتار ) و فاکتور فرعی فرعی ، ژنوتیپ ها (428، 7112 و DS4027 ) بودند. نتایج نشان داد که میزان عیار قند ، میزان پتاسیم و آمینو -نیترات در تاریخ کاشت دوم نسبت به تاریخ کاشت اول بیشتر بودند ولی تاریخ کاشت زودتر موجب شد تا میزان سدیم ، آلکالوئید، تعداد برگ سبز ، وزن خشک طوقه و ریشه، طول دمبرگ و عملکرد ریشه بیشتری از بوته های چغندر قند به دست آید. به طوری که کشت دوم نسبت به کشت اول 24/3 درصد، کاهش عملکرد نشان داد . اکثر صفات با افزایش تراکم بوته ، افزایش یافتند و این افزایش ، خصوصا برای عملکرد ریشه ، تا یک حد ( 100 هزار بوته ) موجب افزایش شده و بعد از آن یا کاهش یافت و یا با سطوح بالایی در گروه مشترک قرار گرفت . ژنوتیپ DS4027 یشترین مقدار وزن خشک طوقه و باز همین ژنوتیپ به طور مشترک با ژنوتیپ 428 بیشترین عملکرد ریشه را نشان دادند. با وجود این که ژنوتیپ DS4027 از نظر عملکرد ریشه با ژنوتیپ 428 در گروه مشترک قرار داشت ولی در اکثر صفات ، بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد . بنابراین، جهت به دست آوردن محصولی با عملکرد بالا و خصوصیات کمی و کیفی مطلوب، تاریخ کاشت اول ( 25 فروردین) با تراکم 100 هزار بوته در هکتار و ژنوتیپ DS4027 برای منطقه کرج، قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، تراکم بوته ، چغندرقند ، ژنوتیپ ، صفات کمی و کیفی