بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد و کیفیت ذرت علوفه ای در منطقه رشت

استان گیلان دارای آب و هوای مرطوب با تابستان های گرم و مقدار بارندگی مناسب است ، ولی پراکنش بارش در طی فصل رویش اغلب نامناسب است. به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی بر عملکرد ذرت علوفه ای سینگل کراس 704 در این منطقه، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 86-1385 درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان با چهار تیمار و سه تکرار به اجرا گذاشته شد . تیمارهای آزمایشی شامل بدون آبیاری (SI0)، ا 100 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس (SI1)، ا 75 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس (SI2) و 50 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس به عنوان آبیاری کامل (SI3) ودند. نتایج نشان داد که آبیاری کامل در مقایسه با تیمار بدون آبیاری باعث افزایش معنی دار عملکرد علوفه تر، عملکرد ماده خشک ، وزن خشک بلال، وزن خشک برگ، وزن چوب بلال، درصد بلال و ارتفاع بوته گردید، لیکن تفاوت این تیمار در مقایسه با تیمار SI2 ، فقط در صفت وزن خشک برگ معنی دار بود . آبیاری تکمیلی در تیمار SI2، در مقایسه با تیمار SI1، باعث افزایش معنی دار عملکرد علوفه تر، عملکرد ماده خشک ، وزن خشک برگ، درصد بلال و ارتفاع بوته گردید . بین تیمارهای SI0 و SI1 از نظ ر صفات مذکور ، تفاوت معنی داری مشاهده نشد . عملکرد ماده خشک به دست آمده از تیمارهای SI2، SI1، SI2 و SI3 به ترتیب 15334/4 ، 15953/8، 18612/5 و 20111/4 کیلوگرم در هکتار بود . دراین تحقیق مشاهده شد که با کاهش آبیاری، درصد وزن خشک ساقه بطور معنی داری افزایش یافت. تجزیه کیفی علوفه خشک نشان داد که افزایش آبیاری باعث کاهش پروتئین خام (CP) گردید. میزان پروتئین خام در تیمارها ی SI2 ،SI1 ،SI0 و SI3 به ترتیب 7/4، 7/2، 5/8 و 5/7 درصد بود . نتیجه کلی این تحقیق حاکی از این است که مدیریت آبیاری در کشت ذرت سیلویی در منطقه رشت با آبیاری تکمیلی بر اساس 75 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس، می تواند باعث بهبود عملکرد ماده خشک و پروتئین شود.

کلیدواژه ها:

آبیاری تکمیلی ، عملکرد ذرت علوفه ای و رطوبت قابل دسترس