بررسی اثرتنش شوری برمراحل مختلف رشد گیاه برنج

شوری یکی از عوامل محدود کننده محیطی در زراعت برنج محسوب می شود. برای بررسی اثرات شوری بر فرایندهای نموی گیاه برنج در مراحل مختلف رشدی طرحی در قالب آزمایش بلوک های کاملاً تصادفی (RCBD) بصورت اسپیلت پلات فاکتوریل در سه تکرار در بلوک های بتونی یک در یک متر و آزمایش هیدروپونیک در سال های 86 و 87 در معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور – آمل اجرا شد که پلات اصلی، سه سطح شوری شاهد، شش و دوازده دسی زیمنز بر متر و دو رقم با سه مرحله رشدی که بصورت فاکتوریل بوده؛ بعنوان پلات فرعی در نظر گرفته شد (حساس و محتمل). در هر مرحله به مدت 20 روز تنش شوری داده شد و در پایان اعمال تیمار شوری صفات ارتفاع گیاه، تعداد پنجه، سطح برگ و وزن خشک اندازه گیری شد و در مرحله رسیدن فیزیولوژیکی اجزاء عملکرد نیز اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایش گلخانه ای و مزرعه ای نشان داد که پارامترهای مورفولوژیکی نظیر ارتفاع گیاه، تعداد پنجه و سطح برگ در مراحل مختلف رشدی کاهش یافت. اجزاء عملکرد مثل تعداد دانه پر، تعداد دانه پوک، تعداد کل دانه و تعداد خوشه بارور با افزایش تنش شوری نیز کاهش یافت. میزان شدت کاهش در مرحله گلدهی بیشتر از سایر مراحل رشد بود. کاهش رشد ناشی از تنش شوری را می توان به کاهش راندمان فتوسنتزی، فعالیت آنزیم ها و ترکیبات آنتی اکسیدانت (مالون دی آلدهاید و هیدروژن پراکساید) نسبت داد

کلیدواژه ها:

شوری ، رشد ، صفات ، مورفولوژی ، اجزا عملکرد برنج