اثرکود معدنی و زیستی نیتروژن درسطوح مختلف آبی برعملکرد و اجزای عملکرد گندم

مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار پیاده شد. آبیاری به عنوان عامل اصلی (50، 100، 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر) و کوددهی به عنوان عامل فرعی (شاهد، نیتراژین بصورت بذر مال و سرک، نیتراژین + 50% کود نیتروژنه، نیتراژین + 100% کود نیتروژنه، 50% کود نیتروژنه، 100% کود نیتروژنه) در نظر گرفته شد. صفات تعداد سنبله در بوته، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه در متر مربع و وزن هزار دانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که نیتراژین چه به تنهایی و چه همراه با کود نیتروژنه شیمیایی می تواند باعث افزایش صفات زراعی در گندم شود. کود نیتراژین به تنهایی باعث افزایش 76/30 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد شد و در ترکیب با کود نیتروژنه در دو سطح 50% و 100% در مقایسه با تیمارهای کودی نیتروژنه 50% و 100% به تنهایی نیز باعث افزایش معنی دار عملکرد دانه به ترتیب به میزان 25 و 51/18 درصد گردید. همچنین کاربرد نیتراژین در بعضی از صفات تحمل به خشکی را افزایش داد. به طوری که در تعداد دانه در سنبله در تیمارهایی که نیتراژین به کار برده شده بود، در اغلب موارد اختلافی بین سطوح مختلف ابیاری نشان ندادند لذا کاربرد کود نیتروژنه به همراه نیتراژین تاثیر مثبتی برصفات مورد بررسی داشته است.

کلیدواژه ها:

گندم ، نیتروژن ، نیتراژین ، آبیاری