اثرمصارف مقادیر مختلف پتاسیم و منیزیم برعملکردواجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا

به منظور بررسی اثر مصرف مقادیر مختلف پتاسیم و منیزیم بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های سویا، در سال زراعی 1385، آزمایشی به صورت فاکتوریل- اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قراخیل اجرا گردید. بطوریکه پتاسیم در سه سطح (عدم مصرف (K0)، 100 (K1) و 200 (K2) کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم) و منیزیم در دو سطح )عدم مصرف (Mg0) و 100 (Mg1) کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات منیزیم) به عنوان فاکتورهای اصلی و فاکتور فرعی واریته های سویا (032، 033 و JK) بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که پتاسیم تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه و تعداددانه در غلاف اصلی داشته است. با افزایش سطوح پتاسیم عملکرد دانه و تعداد دانه در غلاف ساقه اصلی افزایش یافت. بیشترین عملکرد به میزان (4/4504) کیلوگرم در هکتار از بالاترین سطح پتاسیم (K2) یعنی 200 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. اثر متقابل پتاسیم و منیزیم تأثیر معنی داری بر تعداد غلاف در ساقه اصلی و تعداد غلاف در شاخه فرعی داشته است.

کلیدواژه ها:

سویا ، پتاسیم ، منیزیم ، واریته ، عملکرد