تاثیرکاربرد سوپرجاذب برعملکرد دانه و کارآیی مصرف آب آنیسون تحت رژیم های مختلف آبیاری

برای ارزیابی اثرات آبیاری و کاربرد سوپرجاذب روی آنیسون یک آزمایش به صورت فاکتوریل با دو فاکتور آبیاری (آبیاری پس از 40، 80، 120 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر) و سوپر جاذب (صفر، 60، 120، 180 و 240 کیلوگرم در هکتار) بر پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که وزن بذر تک بوته، عملکرد دانه در واحد سطح، میزان مصرف آب در واحد سطح و کارایی مصرف آب تحت تأثیر معنی دار آبیاری و سوپرجاذب قرار گرفتند. اثر متقابل بین آبیاری و سوپرجاذب روی میزان مصرف آب و کارایی مصرف آب معنی دار بود. بیشترین (14.44 گرم) وکمترین (9.48 گرم) وزن دانه تک بوته به ترتیب از آبیاری پس از 40 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بدست آمد. بالاترین (534.9 گرم در مترمربع) و پایین ترین (350.8 گرم در مترمربع) عملکرد دانه به ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 40 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بود. بالاترین مصرف آب (312 لیتر در مترمربع) در رژیم آبیاری پس از 40 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر و بدون کاربرد سوپر جاذب و پایین ترین میزان مصرف آب (95.5 لیتر در مترمربع) با کاربرد 240 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در تیمار آبیاری پس از 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر بدست آمد.

کلیدواژه ها:

آنیسون ، پلیمر سوپرجاذب ، تنش آبی ، عملکرد دانه