بررسی دلایل بیوشیمیایی حساسیت به شوری توده بومی گاودانه

با توجه به اهمیت گاودانه در تغذیه دام و کود سبز و همچنین ویژگی های بیوشیمیایی گیاهان در غلبه بر محدودیت های محیطی از جمله شوری، بذور یکنواخت گاودانه (توده بومی هشترود) انتخاب و به روش هیدروپونیک کشت شد. در مرحله 5-4 برگی گیاهچه ها به مدت 10 روز در تنش شوری 200 میلی مولار نگهداری گشتند. بعد از گذشت مدت زمان مذکور از آنها نمونه های برگی تهیه و برخی از پارامترهای بیوشیمیایی نظیر فعالیت آنزیم های کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز و آیزوزیم ها آن همراه پراکسیداسیون لیپیدی ارزیابی شد. نتایج حاصل نشان داد که در تنش شوری فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، سوپراکسید دیسموتاز کل و آیزوزیم های آن نسبت به شاهد تغییر معنی داری نداشته است. اما فعالیت آنزیم کاتالاز کاهش یافت. در نتیجه میزان پراکسیداسیون لیپیدی در شرایط تنش شوری افزایش چشمگیری نشان داد. زیرا به دلیل عدم اجرای کارآمد چرخه مهلر دیگر مکانیسم های دفاعی مانند چرخه گزانتوفیل و تغییر حالت تیلاکوئید بطور مؤثر اجرا نمی گردد. همچنین افزایش تولید پراکسید هیدروژن در تنفس نوری و کاهش فعالیت کاتالاز تجمع این متابولیت را پی دارد.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، گاودانه ، مکانیسم های دفاعی