بررسی اثر کاربرد زئولیت بر عملکرد و اجزای گیاه آفتابگردان تحت تنش خشکی

به منظوربررسی اثرات کاربرد زئولیت و تنش خشکی بربرخی صفات مورفولوژیک گیاه آفتابگردان ازمایشی درسال 1390 بصورت اسپلیت پلات درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باسه تکرار درمزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه اازداسلامی واحدورامین پیشوا انجام گرفت عوامل موردبررسی شامل تنش خشکی عدم تنش تنش درمرحله گلدهی تنش درمرحله پرشدن دانه به عنوان عامل اصلی و زئولیت صفرو6و12 تن درهکتار به عنوان عامل فرعی بودند نتایج نشان داد که اثرتنش خشکی برعملکرددانه عملکردبیولوژیک تعداددانه درطبق و وزن هزاردانه معنی دار شد درحالیکه برقطرساقه و قطرطبق معنی دارنشد بیشترین میزان عملکردانه درتیمار عدم تنش خشکی با میزان 4946 کیلوگرم درهکتار و کمترین میزان درمرحله پرشدن دانه با میزان 3243 کیلوگرم درهکتار مشاهده شد که باتیمار تنش خشکی درمرحله گلدهی اختلاف معنیداری دیده نشد و هردو درگروه B جای گرفتند همچنین اثرکاربرد زئولیت برعملکرددانه عملکردبیولوژیک تعداددانه درطبق و وزن هزاردانه معنی دار شد درصورتی که برقطرساقه و قطرطبق معنی دارنشد بیشترین میزان عملکرددانه درتیمارمصرف 6تن درهکتار زئولیت با4216 کیلوگرم درهکتار و کمترین مقدار درتیمارعدم مصرف زئولیت به میزان 3254 کیلوگرم درهکتار بدست آمد اثرات متقابل تنش خشکی و کاربرد زئولیت برتمامی صفات مورد بررسی معنی دار شد

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، زئولیت ، آفتابگردان ، عملکرددانه ، خصوصیات مورفولوژیک