مطالعه ژنوتیپ های امیدبخش جو با استفاده ازآماره های پایداری درمناطق سردایران

ازانجایی که عملکردیک ژنوتیپ ممکن است ازمکانی به مکان دیگرویا ازسالی به سال دیگر تغییر یابد مطالعه اثرمتقابل ژنوتیپ درمحیط اهمیت می یابد دراین تحقیق به منظورمطالعه پایداری 18ژنوتیپ جو درمقایسه با دوشاهد ازمایشات سراسری با استفاده ازطرح پایه بلوکهای کامل تصادفی درسه تکرار در8ایستگاه اقلیم سردشامل اراک اردبیل همدان جلگه رخ کرج میاندواب مشهد و تبریز و بمدت دوسال زراعی 1383-85 مورد بررسی قرارگرفتند روشهای گوناگون تجزیه پایداری برای مطالعه اثرمتقابل ژنوتیپ درمحیط بکارگرفته شد که شامل روشهای مبتنی بررگرسیون مانند روش ابرهارت و راسل یا روش فاینلی و ویلکینسون روشهای مبتنی برواریانس مانند روش پلیستاد یا روش اکووالانس ریک و روشهای ناپارامتری مانند میانگین یا ضریب تغییرات رتبه تجزیه های پایداری به کارگرفته شده نتایج نسبتا متفاوتی را درارتباط با وضعیت سازگاری و پایداری ژنوتیپ های مورد بررسی نشان داد با این وجود دراکثر موارد نتایج بدست امده ازروشهای مختلف ضمن تایید یکدیگر قادربه شناسایی پایدارترین ژنوتیپ و ضعیف ترین آنها ازحیث پایداری بودند درمجموع لاین شماره 17(MAKOUEE//ZARJOW/80-5151 باتوجه به معیارهای پایداری مورد استفاده دراغلب روشها پایداری مطلوبتری را نشان داد که این ژنوتیپ به عنوان ژنوتیپ برتر ازحیث پرمحصولی و پایداری عملکردشناسایی گردید و به برنامه های به زراعی و ازمایشهای تحقیقی تطبیقی پیشنهاد شد

کلیدواژه ها:

جو ، پایداری عملکرد ، آماره های مختلف پایداری