تغییرات فعالیت آنزیم های ضداکسنده سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز درشرایط تنش خشکی درپنج رقم گندم دوروم

تنش خشکی یک تنش غیرزنده است که سبب ایجاد واکنشهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیک متفاوتی درگیاهان میگردد به همین منظورازمایشی جهت بررسی اثرتنش خشکی برفعالیت انتی اکسیدانتی برگهای پنج رقم گندم دوروم درگلخانه تحقیقاتی دانشگاه بین المللی امام خمینی ره درسال 1389 اجرا گردید ارقام گندم دوروم سیمره کرخه دنا آریا و D-79-15 به صورت ازمایش فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی درشش تکرار و دردوشرایط نرمال و تنش آبی کشت شده و درمرحله پنج برگی نمونه گیری جهت اندازه گیری فعالیت انزیم های ضداکسنده سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز صورت گرفت نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین نشان داد فعالیت انزیم های ضداکسنده پراکسیداز POX و سوپراکسید دیسموتاز SOD دراثرتنش خشکی بیشتر بود درشرایط تنش میزان فعالیت انزیم POX چهاربرابر نسبت به شرایط عدم تنش افزایش نشان داده یعنی ازمیزان 37 میکرومول POX بردقیقه درمیلی گرم پروتئین به میزان 146/2 میکرومول POX بردقیقه درمیلی گرم پروتئین افزایش یافت رقم سیمره دارای فعالیت انزیم POX زیادتری درشرایط تنش بود کمترین فعالیت انزیم POX مربوط به لاین D-79-15 بود مقایسه میانگین انزیم SOD دردوشرایط تنش خشکی و عدم تنش نشان داد که انزیم SOD درشرایط عدم تنش از15/50 واحدبرمیلی گرم پروتئین به 17/535 واحدبرمیلی گرم پروتئین درشرایط تنش 15درصد افزایش یافت درمیان ارقام رقم دنا بیشترین افزایش فعالیت انزیم SOD را درشرایط تنش نشان داد

کلیدواژه ها:

گندم ، تنش ، آنتی اکسیدانت ، سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز