تغییرات عملکرد ذرت و برخی ویژگی های خاک تحت تاثیر برهمکنش مقادیر بقایا و فواصل آبیاری در سامانه حفاظتی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مقادیر متفاوت بقایای گندم بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگی های خاک تحت تاثیر سه فاصله مختلف آبیاری در یک سامانه بدون خاکورزی به صورت یک آزمایش دوساله مزرعه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز طراحی و اجرا شد. بقایای گندم در چهار سطح بدون بقایا به عنوان شاهد، 25، 50 و 75 درصد پوشش زمین و فواصل آبیاری در سه سطح 12، 16 و 20 روز بود. نتایج نشان داد که در شرایط شاهد حضور بقایا موجب کاهش رشد و عملکرد ذرت شد. اگر چه تنش خشکی ناشی از افزایش فاصله آبیاری موجب کاهش وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت و همچنین ماده آلی خاک در همه تیمارهای بقایا گردید، ولی بیشترین این کاهش در تیمار بدون بقایا مشاهده شد. با کاربرد و افزایش مقدار بقایا ماده آلی خاک و نسبت کربن به نیتروژن افزایش یافت. بیشترین رشد ذرت در شرایط آبیاری مطلوب از تیمار بدون بقایا و در شرایط شدیدترین تنش خشکی از تیمار 25% بقایا به دست آمد، که نشان دهنده نقش بقایای کم در حفظ رطوبت خاک است. به طور کلی، کشت ذرت در 25% بقایای گندم در مناطقی با محدودیت منابع رطوبتی مشابه شرایط پژوهش حاضر قابل پیشنهاد است.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، خاکورزی حفاظتی ، شاخص برداشت