تاثیر تراکم بوته بر تولید و پیر شدن برگ در ساقه اصلی گندم

تراکم بوته از عوامل مدیریتی مهم بر روی عملکرد گیاهان زراعی می باشد. به منظور کمی سازی تولید و پیرشدن برگ در ساقه اصلی گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 92-1391 اجرا گردید. تیمارها شامل تراکم بوته (50، 100، 200، 350، 500، 650، 800) و ارقام (کوهدشت و مروارید) بودند. فاصله ردیف های کاشت 20 سانتیمتر در نظر گرفته شد. در این تحقیق از 4 تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که تولید برگ از 1029 واحد دمایی به بعد متوقف شد و پیرشدن برگ در ساقه اصلی به طور متوسط بعد از 1119,5 واحد دمایی اتفاق افتاد. سرعت ظهور برگ 0/008 برگ بر درجه روز رشد و و از این رو مقدار فیلوکرون 114 درجه روز رشد بود. برازش رگرسیونی خطی برای کلیه ضرایب تولید برگ در مقابل تراکم بوته رگرسیون معنیدار نبود و برای رقم کوهدشت زرد شدن برگ، b (سرعت زوال برگ) و x (نقطه چرخش و شروع زوال برگ) در سطح یک درصد معنی دار و برای رقم مروارید x (نقطه چرخش و شروع زوال برگ) در سطح پنج درصد معنی دار و b (سرعت زوال برگ) معنی دار نبود. نتایج نشان داد تولید و زوال برگ در گندم را می توان در قالب معادلاتی به صورت کمی بیان کرد.

کلیدواژه ها:

پیرشدن برگ ، تراکم بوته ، رقم ، ساقه ، گندم