تاثیر پرایمینگ بذر بر واکنش عدس به تنش خشکی در شرایط گلخانه ای

یکی از مهمترین مشکلات عدس پایین بودن سرعت استقرار بوته در مناطق نیمه خشک به علت تنش های محیطی از جمله خشکی می باشد. اگر جوانه زنی و به دنبال آن توسعه ریشه به سرعت انجام شود، احتمال بقای گیاهچه به علت افزایش احتمالی جذب رطوبت از خاک افزایش می یابد. تکنیک پرایمینگ بذر(پیش تیمار با مواد اسمتیک) جهت سرعت بخشیدن به مرحله جوانه زنی و استقرار به ویژه در شرایط تنش توصیه شده است. هدف تحقیق، بررسی اثر پرایمینگ بذر بر استقرار بوته، شاخصهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی رشد بر رقم عدس کیمیا که تحت تاثیر 4 تیمار مختلف پرایمینگ، شامل شاهد، اسید سالیسیلیک 1,5 میلی مولار، اسید آسکوربیک 40 میلی مولار، نیترات پتاسیم 1% تحت شرایط گلخانه ای بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. در رابطه با صفات مربوط به رشد، پرایمینگ بذر بر کلیه صفات مورد مطالعه تاثیر مثبت داشت و کلروفیل b و a و کاروتنوئید و محتوای آب نسبی برگ و پایداری غشاء سلولی و SPAD و ارتفاع بوته و وزن خشک بوته نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت. همچنین اثرات مثبت تیماراسید سالیسیلیک در رابطه با صفات ذکر شده کاملا مشهود بود. در رابطه با تنش خشکی بهترین تنش برای رقم کیمیا ظرفیت زراعی 60% به ثبت رسید.

کلیدواژه ها:

استقرار بوته ، پایداری غشاء سلولی ، کلروفیل ، کاروتنوئید