مقایسه روشهای مختلف برآورد واریانس با استفاده از مدلهای مختلط در تجزیه پایداری

به منظور مقایسه روشهای مختلف برآورد واریانس با استفاده از مدلهای مختلط، مطالعهای طی چهار سال زراعی در ایستگاههای تحقیقاتی دیم گچساران، کوهدشت و ایلام اجرا شد. تجزیه واریانس مرکب با استفاده ازمدل مختلط انجام شد. سپس اثرات واریانسها بر اساس روش TYPEIII، حداکثر درست نمایی (ML) و حداکثر درست نمایی محدودشده (REML) با استفاده از رویه مختلط به دست آمدند. نتایج نشان داد که اثر مکان در طی 4 سال با هر سه روش مذکور ، معنیدار نشد. همچنین اثر متقابل ژنوتیپ × مکان تنها در سال دوم (0/01>p) معنیدار شد. همچنین اثر ژنوتیپ، تنها در سال اول با روش ML در سطح احتمال 0/01 و با روش های TYPEIII و REML در سطح 0/05 معنیدار شد. نتایج نشان داد که در کلیه سال ها مقدار برآوردها با روش ML بیشتر از دو روش REML و TYPEIII بود. همچنین به دلیل کمتر بودن آماره AIC در دو روش REML و TYPEIII این دو روش در تجزیه داده ها نسبت به روش ML بهتر عمل کردند.

کلیدواژه ها:

اثر متقابل ژنوتیپ×محیط ، تجزیه واریانس مرکب ، خلر ، ، مدلهای مختلط