نقش آبیاری تکمیلی و تیمار محدودیت منبع بر بهبود روند انتقال مجدد ماده خشک از ساقه به دانه های در حال رشد در ژنوتیپ های جدید گندم نان

به منظور ارزیابی سهم انتقال مجدد ماده خشک ساقه در پرشدن دانه و شناسایی ارقامی از گندم نان که پاسخ بهتری به آبیاری تکمیلی از خود نشان میدهند در سال زراعی 92-91 آزمایشی بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار وچهار سایت(دیم، دیم محدودیت منبع، آبیاری تکمیلی، آبیاری تکمیلی محدودیت منبع) بر روی چهار ژنوتیپ جدید گندم نان (ریژاو، کریم، کراس سبلان، کراس البرز)در کنار رقم سرداری (شاهد) در ایستگاه تحقیقات دیم سرارود کشت گردید. تیمار محدودیت منبع به روش شیمیایی در فاصله زمانی چهارده روز پس از گردهافشانی بر ژنوتیپ ها در سایت های مورد نظر اعمال گردید بر اساس نتایج تجزیه واریانس برای انتقال مجدد و صفات مرتبط با آن ، اختلاف بسیار معنی داری بین مکان های مورد آزمایش، ارقام وهمچنین برهمکنش مکان در رقم مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین بین سایتهای مورد آزمایش بیشترین انتقال مجدد ماده خشک وکارایی انتقال مجدد از ساقه به دانه در شرایط آبیاری تکمیلی محدودیت منبع و بیشترین ماده خشک در شرایط آبیاری تکمیلی مشاهده شد که نشان دهنده آن است که آبیاری تکمیلی توانسته است مقدار ماده بیشتری را قبل از گرده افشانی ذخیره کند تا در هنگام بروز تنش دراختیار دانه قرار دهد. به طور میانگین برترین کارایی و سهم انتقال مجدد مربوط به ژنوتیپ کراس سبلان بود.

کلیدواژه ها:

دیم ، عملکرد دانه ، محدودیت منبع ، ماده خشک ساقه ، موعد گرده افشانی