اثرات خاکورزی حفاظتی، مدلهای کشت و استفاده از بقایای گیاهی در عملکرد سویا در الگوی کشت سویا – گندم

سیستم کشت سویا – گندم یکی از الگوی های کشت در منطقه ایندوگنکتیک در هندوستان میباشد. کشت سویا در فصل بارندگی با توجه به نوع اقلیم این منطقه عملکرد قابل ملاحظه ای را دارا میباشد، این در حالی است که کشت گندم در فصل سرما در حال رشد چشمگیری میباشد. با توجه به این موضوع تحقیقی در این زمینه در مرکز تحقیقات کشاورزی هندوستان دهلی برای افزایش عملکرد بهتر سویا انجام پذیرفت. چهار تیمار خاکورزی و بدون خاکورزی به همراه مدل کشت پشته و مسطح و چهار تیمار استفاده از بقایای گیاهی که شامل عدم استفاده از بقایای گیاهی، بقایای گندم در کشت سویا، بقایای سویا در گندم و استفاده از هردو بقایای گیاهی در کشت هر دو گیاه در قالب طرح کرتهای خرد شده کاملا تصادفی در نظر گرفته شد. اجزای عملکرد و عملکرد در تیمارهای خاکورزی و بدون خاکورزی در هر دو مدل کشت از لحاظ آماری تفاوت معنیداری نداشتند ولی با توجه به تیمارهای استفاده از بقایای گیاهی این تفاوت معنیدار بود. بیشترین مقدار عملکرد در تیماری بدست آمد که در گندم از بقایای سویا و در سویا از بقایای گندم استفاده شده بود که این مقدار تفاوت معنیداری نسبت به استفاده از بقایای تک گیاه نشان داد.

کلیدواژه ها:

بقایای گیاهی ، خاکورزی ، عملکرد ، مدل های کشت