ارزیابی خودباروری در تعدادی از اکوتیپها و ارقام یونجه

به منظور بررسی امکان خودباروری، میزان پسروی خویش آمیزی و استفاده از آن در برنامه های اصلاحی یونجه، تعداد 14 اکوتیپ و رقم یونجه از مناطق مختلف جغرافیایی ایران و همینطور کشورهای دیگر در شهریور 1387 در مزرعه مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج کشت شدند و با انتخاب گیاهان برتر، خود باروری گیاهان انتخابی با دست و در زیر قفس انجام شد، بذر حاصل از خودباروری هر بوته متعلق به هر اکوتیپ و رقم از نسل اول خودگشنی در سال بعد کشت شدند و مجدا بوته های برتر مورد خودباروری قرار گرفتند. سپس به منظور بررسی میزان پسروی خویش آمیزی، مقایسه نتایج دو سال خودباروری با گیاهان اولیه در آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال 1390 صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که اکوتیپ های یونجه در برابر خودباروری عکس العمل های متفاوتی دارند و اثرات اینبریدینگ در یونجه شامل کاهش سریع ویگور و تولید بذر بود، پس روی خویشاوندی اندازه گیری شده بر اساس عملکرد علوفه خشک در نسل های خود گشنی مشاهده شده تائید می کند که پسروی در تمام جمعیتها رخ داده است اما در اراقام و اکوتیپهایی با زمینه ژنتیکی محدود با فراوانی بیشتر رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

پس روی خویشاوندی ، خود باروری و یونجه