بررسی تحمل لاینهای عدس به خشکی در مرحله جوانه زنی

خشکی از تنشهای بسیار مهم در کاهش رشد و تولید گیاهان میباشد. به منظور ارزیابی اثرات تنش خشکی بر جوانه زنی بذر لاینهای عدس، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور، متشکل از 11 لاین عدس در چهار سطح تنش خشکی (صفر، 3-، 6-، و 9- بار ناشی از PEG-6000 ) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشکده علوم زراعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1390 انجام گرفت. نتایج نشان داد که کاهش پتانسیل اسمزی محیط بذر، اثر معنی داری روی درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی دارد. با افزایش سطح خشکی، درصد جوانه زنی به طور معنیدار کاهش یافت و درصد جوانه زنی از 96 درصد در تیمار شاهد به 57/03 درصد در تنش خشکی 9- بار رسید. در بین لاین های عدس ، لاین های ILL-10838 و ILL-465 به ترتیب با 84/9 و 83 درصد جوانه زنی بیشترین درصد جوانه زنی و لاینهای ILL-975 و ILL-9919 به ترتیب با 69/2 و 68/3 درصد جوانه زنی، کمترین درصد جوانه زنی را بخود اختصاص دادند. از نظر درصد جوانه زنی لاین های ILL-10306 و ILL-975 حساسترین رقم به تنش خشکی بود و در تمام سطح تنش خشکی نسبت به ارقام دیگر بیشترین حساسیت را نشان داد در حالی که لاینهای ILL-465 ،ILL-10838 و ILL-9918 متحملترین رقم به تنش خشکی بودند. با افز ایش تنش خشکی سرعت جوانه زنی کاهش یافت. در بین لاینها، لاین ILL-9919 (با سرعت جوانه 0/0146 در ساعت) از کمترین سرعت جوانه زنی برخوردار است. از نظر سرعت جوانه زنی رقم ILL-9832 و ILL-9918 از متحملترین لاینها بود.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول 6000 ، تنش خشکی ، جوانه زنی ، عدس