پا یداری روی آب: تمثیلی در جهت ارا ئه یک فرآیند الگوگیری از طبیعت در طراحی معماری

الهام از اصول نهفته در پدیده ها، سیستم ها و موجودات طبیعت برای به کارگیری در فن آوری های مورد نیاز در زندگی انسان، از گذشته های دور وجود داشته که در ده ه های اخیر شکل منسجم و روشمندی به خود گرفته است و در زیر عنوان با یونیک در مجامع علمی و مرا کز پژ وهشی و دانشگاهی بدان پرداخته می گردد اما این انسجام اکثرا به ارا ئه مسا ئل تئوری ختم می شود. آنچه چالش برانگیز است و پژ وهش حاضر به دنبال آن است، فقر الگوها یا شناسا یی فرآین دها یی در جهت طراحی بدین منظور است. در ا ین مقاله سعی شده با رویکردی با یونیکی، و به روش توصیفی تحلیلی - به جستجوی پاسخ ها یی برای چگونگی الگوگیری از ساختار پای سن های آبزی، در طبیعت پرداخته و با بهره گیری از فرآ یند پا یین به بالا که در ا ین پژ وهش تعریف می گردد، یک نمونه از الگوهای مطلوب و مناسب از طبیعت به معماری منتقل شوند . همچنین در بخش انتزاعی نمودن قوانین طبیعت، روشی ارا ئه شده که می توانند در مواردی مشا به مورد استفاده معماران و طراحان قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

فرآ یند ، الگو ، ساختار مورفولوژیک ، سن های مرطوب زی.