بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر مسائل باز-پاسخ بر توانایی تعمیم عبارات کلی از الگوهای هندسی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ظرفیت آموزش مبتنی بر مسائل باز-پاسخ به عنوان جایگزینی برای تکرار و تمرین و اثرات آن بر مهارت تعمیم عبارات کلی از الگوهای هندسی و تعمیم اجرا گردید . شرکت کنندگان در این مطالعه 62 دانش آموز پایه هفتم بودند که در یک مدرسه ی متوسطه ی اول و در دو کلاس هفتم در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند که به شیوه ی تصادفی ساده از مدارس منطقه باغبادران اصفهان انتخاب شدند. روش تحقیق کمی از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون است . آموزش مبحث جبر و تعمیم عبارات کلی از الگوهای هندسی برای دو گروه یکسان انجام شد. برای گروه آزمایش چهار جلسه ی آموزشی در مدت یک ماه با رویکرد مبتنی بر مسائل باز-پاسخ برگزار شد . آن ها در هر جلسه فقط یک مسئله باز-پاسخ را طی سه مرحله ی انفرادی، گروهی و کلاسی طی کردند در حالی که گروه کنترل این چهار جلسه را به حل مسائل و نمونه سوالات کتاب در بخش مرور فصل و تمرین دوره ای پرداختند. ابزار گردآوری اطلاعات مشا هدات معلم و سه آزمون محقق ساخته با آلفای کرونباخ 0/86 و 0/82 و 0/88 است.پیش آزمون و پس آزمون شامل مسائلی نیازمند تعمیم عبارات کلی از الگوهای هندسی به طور هم زمان برای دو گروه در ابتدا و انتهای دوره ی آموزشی برگزار گردید. ابتدا نتایج آزمون ها به کمک نرم افزار SPSS در قالب جدول ها و نمودارها ارائه شده و سپس با توجه به نرمال نبودن توزیع نمرات از آزمون های یومن ویتنی و علامت زوج نمونه ای استفاده گردیده است. آماره های توصیفی و استنباطی به کار رفته حاکی از پیشرفت مهارت تعمیم عبارات کلی از الگوهای هندسی گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون و برتری عملکرد آن ها نسبت به گروه کنترل بود. به منظور سنجش پایداری مهارت کسب شده آزمون پایداری چهار ماه انجام گرفت که نشان داد بهبود ایجاد شده در مهارت تعمیم گروه آزمایش نسبت به زمان سپری شده از پایداری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

مسئله ، مسئله باز-پاسخ ، تعمیم ، الگوهای هندسی ، ریاضی پایه ی هفتم