تاثیر تنش سرمایی کوتاه مدت اوایل دوره پرورش بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی نر 7 تا 82 روزه

به منظور بررسی عملکرد و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی نر تحت تاثیر تنش سرمایی کوتاه مدت اوایل دوره پرورش ،تعداد 256 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نر از سویه کاب 500 انتخاب شد و پس از توزین به دو گروه آزمایشی(تیمار و شاهد)در قالب طرح کاملا تصادفی تقسیم شدند. در سن 3 و 4 روزگی جوجه های تیمار، تحت استرس سرمایی در دمای 20 درجه سانتیگراد به مدت 4 ساعت قرار گرفتند. هر دو گروه تا سن 26 روزگی در دمای معمولی پرورش یافتند. وزن جوجه ها ومیزان خوراک مصرفی آنها به صورت هفتگی اندازه گیری و ثبت شد. میزان تلفات به صورت روزانه ثبت می شد. . در روز 26دوره پرورش از هر پن دو قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب و از طریق ورید بال خون گیری جهت بررسی سیستم ایمنیصورت گرفت. پس از خونگیری، کشتار جهت بررسی عملکرد انجام شد. نسبت هتروفیل به لنفوسیت ( H/L)، درصدهماتوکریت و نیز درصد هتروفیل ( H ) و لنفوسیت( L ) خون ، پارامترهای مورد بررسی جهت ارزیابی سیستم ایمنی پرندگان شاهد و استرس دیده بودند.با بررسی داده ها مشخص شد که تنش سرمایی اوایل دوره پرورش به طور معنی داری باعث بهبود افزایش وزن در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد شده بود. تفاوت معنی داری از لحاظ ضریب تبدیل غذایی بین گروه شاهد و تیمار مشاهده نشد. همچنین میزان تلفات در گروه تنش دیده نسبت به گروه شاهد معنی دار نشد. تفاوت معنی داریاز لحاظ نسبت هتروفیل به لنفوسیت و نیز درصد هماتوکریت خون بین دو گروه آزمایشی مشاهده نشد. در مجموع با توجه بهنتایج حاضر می توان به این نتیجه رسید که استرس سرمایی اوایل دوره پرورش باعث بهبود عملکرد در دمای معمولیپرورش تا سن 26 روزگی شده است. یکی از دلایل بهبود وزن جوجه های تحت تاثیر استرس سرمایی اوایل دوره پرورش احتمالا به تغییرات اپی ژنتیک در نتیجه تغییرات دمای محیطی برمیگردد.

کلیدواژه ها:

تنش سرمایی ، سیستم ایمنی ، عملکرد ، اپی ژنتیک