بررسی انگیزه روستاییان به منظور ماندگاری در روستا (مطالعه موردی :روستای قطرویه شهرستان نی ریز)

با توجه به چالش هایی که در سال های اخیر ،کشاورزی ایران با آنها مواجه است ، کمتر به عوامل پنهانی تاثیر گذار که بر روی کشاورزی و واحد های تولیدی آن، کمتر پرداخته شده است. امروزه به دلایل مختلف، کشاورزان و به طور کلی روستاییان تمایل کمتری نسبت به ماندن در روستا به منظور زندگی دارند. انگیزه به عنوان عامل تحریک کننده رفتار نقش قابل توجهی در ماندگاری و یا تصمیم ترک روستا توسط ساکنین مناطق روستایی دارد. در این مطالعه سعی بر آن شده تا دلایل انگیزشی ماندن ساکنین روستای قطرویه مورد مطالعه قرار گیرد. چهار عامل انگیزشی زیستی ، هویتی ، رفاهی و کمالگرا به عنوان متغییر وابسته و دوازده فاکتور دیگر را به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. جمع آوری اطلاعات از طریق پیمایش و توسط ابزار پرسشنامه انجام پذیرفت، روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه برای گویه های مورد سنجش، محاسبه گردید. نمونه مورد مطالعه 230 نفر از ساکنین روستای قطرویه که به صورت تصادفی انتخاب شدند را شامل گردید. نتایج حاکی از آن است که عواملی نظیر عضویت در تشکل ها ،دسترسی به رسانه ،تعداد خانوار نقشی در انگیزه ماندن کشاورزان در روستا ندارد . متغیر های سن ، وضعیت اقتصادی و نوع زمین بر روی انگیزه ماندن در روستا اثر گذار بوده اند. با توجه به روند رو به افزایش مهاجرت روستا به شهر بیم آن می رود در آینده تولید در بخش کشاورزی به دلیل مهاجرت روستاییان به شدت کاهش پیدا کند. لذا با برنامه ریزی های صحیح و به موقع می توان در راستای افزایش انگیزه روستاییان در جهت ماندگاری در روستا، عمل نمود.

کلیدواژه ها:

انگیزه ماندن در روستا ، مهاجرت ، واحد تولید ، واحد های تولیدکشاورزی