بررسی اثر دیازینون و مکمل کلسیم بر روی تغییرات غضروف رشد بر اساس مطالعات بافت شناسی

مقدمه: دیازینون یکی از مهم ترین ارگانوفسفره ها است که به عنوان حشره کش در کشاورزی و صنعت استفاده می شود. کاربرد دیازینون در مزارع برنج، نیشکر، ذرت، تنباکو، سیب زمینی و باغ های میوه است. سموم کشاورزی از مخرب ترین مواد آلوده کننده ی محیط زیست هستند.این سم قادر به تولید رادیکال های آزاد و اختلال در سیستم آنتی اکسیدان بدن است. اثرات سمی دیازینون از طریق مهار آنزیم استیل کولین استراز سیستم عصبی صورت می گیرد. این سم باعث تخریب بافت های بدن می شود. دیازینون باعث افزایش تولید رادیکال های آزاد سوپر اکسید و در نتیجه استرس اکسیداتیو می شود. با توجه به مصرف فراوان این سم در مزارع برنج و باغ مرکبات و ضرر احتمالی آن ها، تأثیر این سم بر روی تغییرات غضروف رشد در موش صحرایی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: موش های صحرایی پنج هفته (نژاد ویستار، جنس نر) با محدوده ی وزنی 80-100 گرم به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، موش های صحرایی که روغن ذرت را از طریق گاواژ دریافت کردند؛ گروه دیازینون، موش های صحرایی که دیازینون را با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ دریافت کردند. گروه دیازینون + کلسیم، موش های صحرایی که دیازینون را با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به همراه مکمل کلسیم از طریق گاواژ به مدت 28 روز دریافت کردند. بعد از 28 روز موش های صحرایی بیهوش شده و بافت ران جدا شد. از قسمت اپی فیز ران برش بافتی تهیه شده و طول غضروف صفحه ی رشد اپی فیزی اندازه گیری شده و داده های مربوط به هر گروه توسط نرم افزار image j استخراج شده و توسط تست Anova در سطح معنی دار P<0.05 آنالیز گردیدند.نتایج: در گروه دیازینون طول غضروف صفحه ی رشد اپی فیزی در مقایسه با گروه کنترل و گروه دیازینون+کلسیم به طور نسبی کاهش داشت، اگرچه این تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: کاهش نسبی طول غضروف صفحه ی رشد اپی فیزی در گروه دیازینون می تواند در نتیجه ی استرس اکسیداتیو در بافت غضروفی باشد. دیازینون تولید رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو را القا می کند. کاربرد مکمل کلسیم اثرات سمی دیازینون را روی بافت غضروفی موش صحرایی تا حدودی بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

دیازینون ، غضروف صفحه ی رشد اپی فیزی ، ارگانوفسفره ، موش صحرایی ، سیستم آنتی اکسیدان