کاهش اثرات تنش خشکی بر گیاهچه ذرت در مرحله جوانه زنی با استفاده از پیش تیمار بذر

اثر آماده سازی بذر بر روند جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه ذرت تحت شرایط تنش خشکی در یک پژوهش آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی (5×3) بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد به طوری که آماده سازی بذر در دو سطح (آماده سازی با آب و نیترات پتاسیم) و تنش خشکی (اعمال شده با پلی اتیلین گلیکول 6000) در پنج سطح پتانسیل شامل صفر، 3/.-، 6/.-، 9/.- و 1/2- اعمال گردید. نتایج نشان داد که جوانه زنی بذر ذرت به طور منفی تحت تأثیر کاهش پتانسیل اسمزی قرار گرفت. به طوری که با کاهش پتانسیل اسمزی، خصوصیات جوانه زنی بذر ذرت شامل درصد جوانه زنی، وزن تر گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، طول ریشه چه و طول ساقه چه کاهش یافت. در شرایط تنش خشکی، ساقه چه بذور پیش تیمار نشده در پتانسیل اسمزی 9/.- مگاپاسکال و کمتر ظهور پیدا نکرد. با این حال، هر دو روش پیش تیمار (آب و نیترات پتاسیم) عملکرد جوانه زنی بذر ذرت را در شرایط تنش خشکی بهبود بخشیدند که در این مورد اثر پیش تیمار آبی بیشتر از پیش تیمار با نیترات پتاسیم بود.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، ذرت ، جوانه زنی ، رشد گیاهچه