تاثیر برخی تنظیم کننده های رشد آنتی جیبرلین بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد گندم (رقم آذر 2) در شرایط آبیاری منظم

به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده رشد آنتی جیبرلین بر عملکرد و اجزاء عملکرد دانه گندم، رقم آذر2، در شرایط آبیاری منظم، آزمایشی به صورت مزرعه ای انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل بذرهای شاهد (عدم پرایم) و بذرهای پرایم شده به وسیله آب مقطر، کلرمکرات کلرید در 4سطح شامل غلظت های 400، 800، 1200 و 1600؛ پاکلوبوترازول در 4 سطح شامل سطوح 35، 70، 105 و 140 و انسیمیدول در 4 سطح شامل سطوح 10، 20، 30، 40 میکرومولار بودند. نتایج نشان داد پرایمینگ، موجب ایجاد تفاوت معنی دار در وزن خشک ساقه، وزن خشک سنبله، تعداد دانه در هر سنبله، تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد بیولوژیک، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت شد. بالاترین مقدار در وزن خشک سنبله، وزن هزاردانه، عملکرد اقتصادی و شاخص برداشت مربوط به تیمار 140 میکرومولار پاکلوبوترازول بود. این تیمار با افزایش وزن دانه تولیدی در واحد سطح توانسته شاخص برداشت بیشتری را به خود اختصاص دهد.