گیاهان بومی گامی به سوی توسعه پایدار فضاهای سبز مناطق شهری ایران

گیاهان از جمله مهمترین عناصر طراحی فضاهای سبز شهری می‌باشند. استفاده از گیاهان غیربومی در فضاهای سبز شهرهای ایران علاوه بر یکنواختی بصری منظر، هزینه‌های زیادی را صرف احداث و نگهداری خود می‌کنند. یکی از مهمترین راه‌حلها جهت رفع این مشکل استفاده از گیاهان بومی منطقه می‌باشد. این گیاهان طی سالیان دراز به مشخصات محیطی و اقلیمی منطقه سازگار شده‌اند. گیاهان بومی مشخصاتی همچون عدم نیاز یا نیاز کم به کوددهی و آفت‌کشی، نیاز آبی کم، قابلیت تثبیت خاک، جذب حیات وحش و افزایش تنوع زیستی و هزینه اجرا و نگهداری کمتری دارند. بنابراین هدف اصلی این تحقیق تبیین کاربرد گیاهان بومی به عنوان راهکاری مناسب جهت برون‌رفت از مشکلات وضعیت موجود فضاهای سبز شهری ایران است. روش کار براساس مطالعات میدانی مستمر و عکاسی و ثبت اطلاعات محیطی و فنولوژی گیاهان بومی خوش منظر و سپس مطالعه آزمایشگاهی جهت شناسایی گیاهان جمع‌آوری شده و نیز مطالعات کتابخانه‌ای جهت دسته‌بندی و شناخت تکمیلی این گیاهان می‌باشد. نتایج تحقیق منجر به ارائه روشی به منظور شناسایی و معرفی گیاهان بومی مناسب برای استفاده در منظرسازی شهری شده است.

کلیدواژه ها:

گیاهان بومی ، توسعه پایدار ، فضای سبز شهری ، منظرسازی