ارزیابی قابلیتهای کارآفرینانه روستایی در جهت دستیابی به توسعه پایدار، مطالعه موردی: استان کرمان

تلاش در جهت تثبیت، تداوم و ارتقای شاخصهای توسعه روستایی به توسعه منابع انسانی خلاق، پرورشیافته و مهارت آموخته در راهاندازی کسب و کارهای نوین بستگی دارد و از آنجایی که اکثریت جمعیت کشورهای در حال توسعه، در نواحیروستایی ساکن هستند، لذا پرداختن به مقوله کارآفرینی در فرایند توسعه روستایی از اهم ضروریات است. این پژوهش با هدف بررسی قابلیتهای کارآفرینانه روستایی در استان کرمان و در چارچوب کلی پژوهشهای پیمایشی به انجام رسیدهاست. جامعه آماری این تحقیق را روستاییان در سنین فعالیت در نقاط روستایی استان کرمان تشکیل دادند و نمونه موردمطالعه براساس فرمول کوکران به تعداد 210 نفر تعیین گردید که در طی دو مرحله در ابتدا با استفاده از نمونهگیری انتسابی متناسب و سپس با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه ای بوده که پایایی و روایی محتوایی آن با استفاده از ضریب کرونباخ آلفا (مقادیر بالای0/7 و نظرخواهی از صاحبنظران مرتبط با موضوع تایید شده است. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزارSPSSنسخه 15 انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده است ویژگیهای خلاقیت و نوآوری و کنترلدرونی در بین پاسخگویان، در حد بالا، روحیه توفیقطلبی درحد متوسط و روحیه ریسکپذیری و استقلالطلبی آنان در حد پایین بوده است. همچنین مقایسه روحیه کارآفرینی بین افراد با سطوح تحصیلات ابتدایی، متوسطه و عالی نشان داد تفاوت معنیداری در سطح یک درصد بین سطوح متوسطه و عالی باسطح ابتدایی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

روحیه کارآفرینانه ، توفیقطلبی ، ریسکپذیری ، خلاقیت ، استان کرمان