تاثیر عوامل مختلف زراعی و فیزیولوژیکی برعملکرد گیاه دانه روغنی آفتابگردان

با توجه به روند رو به افزایش مصرف روغن های نباتی و هزینه زیاد تامین روغن مورد نیاز کشور از طریق واردات ، توسعه کشت گیاهان دانه روغنی سازگار به شرایط اقلیمی کشور و همچنین گسترش برنامه های تحقیقاتی در این زمینه حائزاهمیت است. با توجه به این که ایران یکی از کشورهایی است که به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی ، در اکثر نقاط آن تنش های مهم غیر زنده مانند خشکی ، شوری و دما موجب کاهش عملکرد و در مواردی نیز موجب عدم موفقیت درکشاورزی گردیده است لذا ضرورت دارد علاوه بر افزایش سطح زیر کشت دانه های روغنی ، به منظور دستیابی به حداکثرمحصول و یافتن بهترین شرایط محیطی و مناسب ترین ر قم برای هر منطقه ، طرح های پژوهشی بر روی دانه های روغنی در کشورمان انجام گیرد. عوامل مختلفی می توانند روی شاخص های رشد موثر بر عملکرد گیاه زراعی آفتابگردان نظیرNAR ، CGR ، LAI و ... تاثیر بگذارند که از جمله این عوامل می توان به تاریخ کاشت و تراکم بوته اشاره کردکه در واقع انتخاب تاریخ کاشت و تراکم بوته مناسب با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی منطقه در افزایش شاخص های رشد و نهایتاً عملکرد دانه گیاه آفتابگردان موثر می باشد. با توجه به این که آفتابگردان یکی از گیاهان نسبتاً مقاوم به خشکی استولی در عین حال گیاه مناطق خشک محسوب نمی شود ، بنابراین در این مقاله به بررسی اثرات فیزیولوژیکی تنش خشکی بر این گیاه نیز پرداخته ایم. در پایان نیز با توجه به مطالب بیان شده ، پیشنهاداتی را ارائه نمودیم.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، عوامل زراعی و فیزیولوژیکی ، شاخص های رشد ، عملکرد دانه