اثر محدودیت پروتئینی در دوره های زمانی مختلف بر روی سیستم ایمنی غیر اختصاصی تاس ماهی سیبری (Acipenser baeri)

تعداد زیادی از ماهیان می توانند دوره های مختلف گرسنگی و محدودیت پروتئینی را تحمل کنند و برای تعداد زیادی از این گونه ها محدودیت پروتئینی و دوره های مختلف گرسنگی بخشی از زندگی طبیعی آنها محسوب می شود . اثر محدودیت پروتئینی در دوره های زمانی مختلف بر روی ایمنی غیر اختصاصی ( فعالیت لیزوزیم موجود در سرم خون ) تاس ماهی سیری با میانگین وزنی 90± 0.6 گرم مورد بررسی قرار گرفت . ماهیان ابتدا به مدت یک هفته با جیره جدید آداپته شدند و سپس در سه تیمار ( شامل گروه شاهد که کل دوره پرورش با جیره ای با پروتئین 40 درصد ، تیمار دوم کل دوره با جیره ای با پروتئین 30 درصد و تیمار سوم ( یک هفته محدودیت با جیره ای با پروتئین 30 درصد و یک هفته تغذیه مجدد باجیره با پروتئین 30 درصد ) و به مدت 8 هفهته غذا دهی شدند . در پایان دوره از هر یک از این تیمارها به منظور سنجش میزان فعالیت لیزوزیم موجود در سرم خون ماهیان از هر تیمار خونگیری به عمل آمد و بلافاصله نمونه ها به آزمایشگاه منقل شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان فعالیت لیوزیم موجود در سرم خوهن ماهیان تیمار سوم ( یک هفته محدودیت با جیره با پروتئین 30 درصد و یک هفته تغذیه مجدد با جیره با پروتئین 40 درصد ) با ماهیان گروه شاهد اختلاف معنی داری ندارند . 0.05 < p ولی با ماهیان تیمار دوم ( کل دوره با جیره ای با پروتئین 30 درصد ) دارای اختلاف معنی داری می باشد 0.05 < p . مطالعه حاضر نشان می دهد که محدودیت پروتئینی در طولانی مدت باعث تضعیف سیستم ایمین غیر اختصاصی تاس ماهی سیبری می شود ولی با اعمال محدودیت با شدت کمتر، سیستم ایمنی غیر اختصاصی تاس ماهی سیبری وضعیت مشابهی با گروه شاهد خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

تاس ماهی سیبری ، محدودیت پروتئینی ، ایمنی غیر اختصاصی