مروری بر روش های تجربی محاسبه زمان تمرکزحوزه های آبخیز

متغیرهایی همچون زمان تمرکز، زمان پیمایش و زمان تا اوج از مهمترین پارامترهای هیدرولوژیکی در حوزه های آبخیز هستند که در برآورد دبی پیک و طراحی سازه های هیدرولیکی کاربرد فراوانی دارند. با توجه به اهمیت این پارامتر در برآورد سیلاب و نقشی که سیلابها در تخریب تأسیسات، ابنیه آبی و اماکن مسکونی دارند، مطالعه زمان تمرکز در پروژه های آبیاری و زهکشی، سدسازی و هیدرولوژی شهری امری جدی محسوب میشود. تعیین زمان تمرکز بستگی به شرایط فیزیوگرافی و اقلیمی حوزه آبخیز دارد و در نقاط مختلف جهان فرمولها و روابطی را برای برآورد زمان تمرکز طراحی و مورد استفاده قرار دادهاند. از جمله روشهای برآورد زمان تمرکز در حوزههای آبخیز، روشهای کرپیچ، کالیفرنیا، ین –چاو، NRCS ، هاکتایز سزن، زمردی و برانسبی ویلیامز هستند. در پژوهش حاضر کوشش شده است با بررسی پژوهش - - -های صورت گرفته از پژوهشگران شناخته شده در ایران و خارج از کشور در این زمینه مفاهیم به کار رفته در این پژوهشهاو دستاوردهای حاصل از آنها بررسی شود. به دلیل سهولت استفاده از روشهای تجربی این روشها در مناطق مختلفکارابرد فراوانی دارند و با توجه به تحقیقات انجامشده در نقاط مختلف جهان، این روشها از دقت مناسبی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

زمان تمرکز ، روشهای تجربی ، حوزه آبخیز