اثر مقادیر مختلف کود سبزوکود فسفر و نیتروژن بر بر رشد اولیه، عملکرد و اجزای عملکرد گندم

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت ماش به عنوان کود سبز و سطوح مختلف کود فسفر و نیتروژن بر عملکرد دانه ی گندم رقمچمران این آزمایش در سال زراعی 94 به صورت آزمایش کرت خرده شده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باسه تکرار اجرا شد. دو تاریخ کاشت کود سبز ماش 10 تیرماه و 20 مردادماه به همراه کرت آیش به عنوان کرت اصلی در نظرگرفته شدند. سه سطح کود نیتروژن (بدون کود، 60 و 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان فاکتور اول و سه سطحکود فسفر (بدون کود، 45 و 90 کیلوگرم فسفر خالص در هکتار) به عنوان فاکتور دوم در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایجنشان داد که اثر کود سبز و برهمکنش تیمارهای آزمایشی بر عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد و اثر تیمارهای فسفر ونیتروژن بر این صفت در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. کشت کود سبز ماش در تاریخهای دهم تیرماه و 20 مردادماهباعث افزایش عملکرد دانه نسبت به تیمار آیش به میزان 15/3 و 3/1 درصد شد. تأخیر در تاریخ کاشت کود سبز ماش باعث کاهش اثرات سودمند آن در عملکرد دانه شد. بیشترین عملکرد دانه به ترکیب تیماری 120 کیلوگرم نیتروژن + 90 کیلوگرمفسفر در تاریخ کاشت کود سبز دهم تیرماه متعلق بود. به طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که کاشت ماش جهت استفاده بهعنوان کود سبز در تاریخ 10 تیرماه باعث افزایش عملکرد دانهی گندم نسبت به شرایط آیش شد. همچنین مشخص شد که درهنگام استفاده از ماش به عنوان کود سبز، عملکرد دانه در تیمارهای کودی 60 کیلوگرم نیتروژن و 45 کیلوگرم فسفر در هکتار،نسبت به تیمار 120 کیلوگرم نیتروژن + 90 کیلوگرم فسفر در هکتار در شرایط آیش بیشتر بود. افزایش عملکرد دانه در تیمارهایکود سبز نسبت به تیمار آیش به دلیل افزایش تعداد دانه در واحد سطح و عملکرد بیولوژیکی بود.

کلیدواژه ها:

کود سبز ، کودهای معدنی ، گندم