بررسی اثر عصاره آبی گلبرگ های بهار نارنج (Citrus aurantium) بر روی فعالیت نورون های هسته آمیگدال

در طب سنتی از گلبرگهای بهار نارنج (Citrus aurantium) در کاهش اضطراب استفاده می شود و اثرات ضد اضطرابی عصارهآبی گلبرگهای بهار نارنج در موشهای صحرایی مشخص شده است. هسته قاعده ای جانبی آمیگدال یکی از مراکز درگیر در ترس واضطراب است. در این مطالعه به بررسی اثر عصاره آبی گلبرگهای بهار نارنج بر روی فعالیت نورونهای هسته قاعده ای جانبیآمیگدال پرداختیم. روش انجام آزمایش بدین صورت بود که موشهای صحرایی ابتدا با کتامین و زایلازین بیهوش شده و سپس دردستگاه استریو تاکس قرار می گرفتند. بعد با کمک الکترود و تکنیک ثبت خارج سلولی تک واحدی (extracellular single unit recording) از فعالیت نورونهای آمیگدال به مدت پنج دقیقه ثبت گرفته شد. بعد از این مدت عصاره آبی بهار نارنج با دوز125 میلی گرم بر کیلو گرم در ورید دمی تجویز و مجددا 10 دقیقه از فعالیت نورونهای هسته قاعده ای جانبی آمیگدال ثبتگرفته شد. برای هر موش داده ها در فایلهای مجزا در کامپیوتر ذخیره می شد. آنالیز داده های به کمک آزمون غیر پارامتریکWilcoxon paired t test صورت گرفت. نتایج ما نشان داد که که عصاره آبی بهار نارنج باعث کاهش فعالیت خود بخودینورونها در دقیقه 2 و همچنین 6 تا 10 دقیقه بعد از تزریق می گردد. این مطالعه نشان می دهد که یکی از محلهای اثر عصاره بهارنارنج که سبب کاهش اضطراب می شود، هسته قاعده ای جانبی آمیگدال است.

کلیدواژه ها:

بهار نارنج ، اضطراب ، ثبت تک واحدی خارج سلولی ، آمیگدال