مقایسه اثر محلول پاشی چای ورمی کمپوست ، اسید سالیسیلیک و ازتو باکتر بر شاخص های رشدی و فیزیولوژیک سه رقم جو زراعی( Hordeum Vulgare L )

با توجه به جایگاه تولید گیاه جو بعنوان یک غله با ارزش توجه هر چه بیشتر در روش تولید این محصول ارزشمند ضروری میباشد. این تحقیق با هدف بررسی واکنش مورفو- فیزیولوژیک سه رقم جو زراعی به منابع مختلف محلول پاشیبصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و در شرایط گلدانی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. ارقام ریحان، بهرخ و پروداکتیو در سه سطح بعنوان فاکتور اول و سطوح محلول پاشی چایورمی کمپوست، اسید سالیسیلیک و ازتو باکتر بعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی در این تحقیق شامل: وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع، درصد پروتیین و محتوای کلروفیل برگی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی دار بودن اکثر صفات مورد بررسی در این تحقیق در نتیجه اثرات اصلی و برهمکنش آنها بود. میزان درصد پروتیین در طول تیمارهای محلول پاشی به ترتیب در محلول پاشی اسید سالیسیلیک، ازتو باکتر و چای ورمی کمپوست در مقایسه با عدم محلول پاشی در رقم ریحان برابر با %22، 27 و %32، در رقم بهرخ به ترتیب %16، %17 و %18 و در رقم پروداکتیو به ترتیب %35، %44 و %45 مشاهده شد. همچنین نتایج مشابهی برای محتوای کلروفیل بدست آمد بطوریکه برای رقم ریحان به ترتیب برابر با %7، %18 و %44، برای رقم به رخ به ترتیب %16، %38 و %43 و برای رقم پروداکتیو به ترتیب %18، %32 و %48 بود در مجموع رقم ریحان به خاطر عملکرد بهتر در پاسخ به تیمارهای محلول پاشی رقم مقاوم تر معرفی شد همچنین صفت محتوای کلروفیل بدلیل شد.

کلیدواژه ها:

پروتیین ، جو زراعی ، کلروفیل ، محلول پاشی