بررسی برخی مشخصه های کمی و کیفی در دو توده شاهد و مدیریت شده به روش تک گزینی سری چهار بخش دوهفت خال نکاء چوب

تحقیق حاضر با هدف بررسی برخی مشخصه های کمی و کیفی در دو توده شاهد و مدیریت شده به روش تک گزینی سری چهار بخش دوهفت خال نکاء چوب واقع حوزه آبخیز 68تجن استان مازندران انجام پذیرفت. در این راستا محل مورد تحقیق طرح جنگل داری سری چهار بخش دو هفت خال (موزیسا) از جنگل تحت مدیریت شرکت سهامی نکاء چوب می باشد. و در عرض شمالی 19′ 34″ 36° 22′16″ - 36° و طول شرقی 53° 36 ′ 36″ - 53° 29′ 8″ قرار دارد و فاصله آن با شهرستان نکاء (نزدیکترین شهر) حدود 61 کیلومتر می باشد. حداقل ارتفاع از سطح دریای آزاد منطقه مورد مطالعه 1380 متر و حداکثر ارتفاع از سطح دریا 1640متر می باشد.در این تحقیق قطعه 36 این سری بعنوان قطعه شاهد و قطعات 9 و 10 بعنوان قطعاتی که در آن شیوه تک گزینی اجرا گردیده مورد بررسی قرار می گیرد این دو قطعه مورد مقایسه از لحاظ شیب، مساحت، زمین شناسی و توپوگرافی بسیار شبیه هم می باشند قطعه شاهد به مساحت 92/3 هکتار می باشد و قطعات مدیریت شده انتخابی مشابه از جنبه های فیزیوگرافی به مساحت 91/7هکتار می باشند. تیپ جنگل در قطعه شاهد راش به همراه ممرز و توسکا و تک پایه های بلوط و گیلاس وحشی و در قطعه مدیریت شده تیپ جنگل راش – ممرز به همراه توسکا و بلوط و تک پایه های افرا و گیلاس و بارانک می باشد. به منظور آماربرداری از توده های مذکور شبکه آماربرداری به صورت تصادفی سیستماتیک با ابعاد 150×200متر طراحی و در مجموع 62 قطعه نمونه برداشت گردید. برای سطح هر قطغه نمونه 10 آری و به صورت دایره ای شکل بود به منظور برداشت و در داخل هر قطعه نمونه، نوع گونه، قطر در ارتفاع سینه، ارتفاع چهار درخت شاهد و فراوانی زادآوری برداشت شده و درختان از نظر کیفی درجه بندی شدند.تجزیه واریانس مقادیر در توده های مورد مطالعه نشان داد که اکثر شاخصهای مورد نظر دارای تفاوت هایآماری معنیداری بودند.

کلیدواژه ها:

هفت خال ، مدیریت شده ، شاهد ا ، فیزیوگرافی ، تک گزینی