مقایسه تاثیر سه روش اعمال محدودیت غذایی در سنین اولیه بر عملکرد جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 310

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NACONF10_007

تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1399

چکیده مقاله:

به منظور مقایسه تاثیر سه روش متفاوت محرومیت غذایی بر روی میانگین افزایش وزن روزانه، میانگین خوراک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی، آزمایشی با 300 قطعه جوجه یک روزه آربورآکرز در قالب 3 تیمار با 5 تکرار و 20 جوجه در هرتکرار به انجام رسید. تیمارهای آزمایشی شامل محرومیت از طریق برنامه نوری 1 ساعت روشنایی و 3 ساعت خاموشی از ساعت 8 شب تا 8 صبح از سن 8 روزگی تا آخر دوره، محرومیت یک روز در میان از سن 8 تا 18 روزگی و محرومیت غذایی 20 درصدی از سن 22 تا 36 روزگی بود. تا سن 42 روزگی هر هفته وزن تمام جوجه ها، میزان دان مصرفی، تعداد، سن و وزن تلفات ثبت گردید. میزان افزایش وزن و دان مصرفی روزانه برای هر قطعه و ضریب تبدیل غذایی برحسب روز مرغ محاسبه گردید. براساس نتایج بدست آمده در ارتباط با میانگین وزن افزوده و میانگین افزایش وزن روزانه می توان چنین استنباط کرد که بهترین سن ارسال جوجه ها به کشتارگاه در صورتی که محدودیت غذایی اعمال نشود، سن 35 روزگی بوده و در صورت اجرای برنامه یک روز در میان، 42 روزگی می باشد. چنانچه پیش بینی می کنیم وضعیت بازار ما را مجبور خواهد کرد مدت طولانی تری جوجه ها را در سالن نگهداری کنیم، بهتر است برنامه %20 محدودیت را اجرا کنیم.به طور کلی نتایج این پژوهش نشان میدهد که محدودیت غذایی می تواند عملکرد رشد جوجه های گوشتی را تحت تاثیر قرار دهد ولی بر اساس استراتژی مدیریتی می توان روشهای متفاوت محدودیت غذایی را بکار بست. در صورتی که هدف بدست آوردن وزن بالاتر باشد استفاده از محدودیت %20 توصیه می گردد. در صورتی که هدف کاهش ضریب تبدیل غذایی باشد استفاده ازروش تناوب نوری توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

هاشم فعله

مدیر تولید گروه تولیدی اروم چکاوک،

آیدین اسدی

مدیر فارم تحقیقاتی گروه تولیدی اروم چکاوک

سراین رزاق زاده

رئیس بخش تحقیق و توسعه گروه تولیدی اروم چکاوک