برآورد آستانه فرسایش بادی بر روی تلماسه های مشجر تثبیت شده (مطالعه موردی: جنگل زوئیر شهر ملاثانی)

افزایش هدر رفت منابع خاک در حوضه های آبخیز ،چالشی مداوم است که با افزایش جمعیت و فشار وارده بر منابع طبیعی و کشت وکارهای ناپایدار در خاک ها و اراضی شیبدار، موجب کاهش تولید در اراضی گشته و همچنین ،کاهش روزانه نسبت اراضی به جمعیت ساکن، باعث فشار بیشتر بر اراضی و منابع طبیعی شده است. حوضه ی زوئیر با وسعت280هکتار در شرق ملاثانی واقع شده است در این منطقه پوشش گیاهی ضعیف بود و بیشترین وسعت منطقه، خاک لخت و فرسایش یافته است. فرسایش غالب منطقه فرسایش بادی می باشد. در ارتباط با فرسایش بادی با استفاده از مدل اریفراصلاح شده و سرعت آستانه فرسایش بادی با استفاده از روابط تجربی ولیکانوف استفاده شد. بطوریکه به ترتیب برای هر سه واحد کاری میزان سرعت آستانه فرسایش بادی در واحدکاری یک 4/21 متربرثانیه، واحدکاری دو 4/24 متربرثانیه و برای واحد کاری سه 4/22 متر بر ثانیه محاسبه گردید. مقدار خروجی مدل اریفر به منظور مقدار فرسایش بادی واحدهای کاری به طوری برآورد شد که واحد کاری یک 1698/8، واحدکاری دو 1200/2 و واحدکاری سه 1324/7 تن بر کیلومترمربع را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

فرسایش بادی ، رسوب ، تپه های ماسه ای ، زوئیر.