بررسی ظرفیت بالقوه اکوتوریسم در جهت توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی دهستان شهی از توابع بخش شهیون شهرستان دزفول)

یکی از مهمترین زمینه های موثر در روند توسعه پایدار گردشگری است.امروزه گردشگری به عنوان یکی از موثرترین عامل افزایش درآمدملی کشورها محسوب می شود و به نوبه ی خود نقش بسیار مهمی در تحقق توسعه پایدار داراست. بنابراین گردشگری با هر هدفی که انجام گیرد ، موجب سودآوری اقتصادی و اشتغال زایی می شود لذا می تواند پایداری اقتصادی،اجتماعی و زیست محیطی را بدنبال داشتهباشد.با این دیدگاه ناحیه ی مورد مطالعه ترکیبی از جاذبه های طبیعی و انسانی را دارا می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی ظرفیت بالقوه اکوتوریسم در جهت توسعه پایدار روستایی، دهستان شهی می باشد.پژوهش حاضر از نوع کاربردی است که برای تبیین موضوع ونتایج آن، از روشهای توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعه ی میدانی و تکمیل پرسش نامه بهره گرفته شده است. حجم نمونه از طریقفرمول کوکران، تعداد 150 مورد به عنوان نمونه انتخاب گردید.پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به میزان768/0 محاسبه گردید .برایتحلیل کمی داده ها از آزمون آماریT بهره گرفته شده است.نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که میانگین عددی همه یمولفه ها بالاتر از میانگین طیف لیکرت است و تفاوت همه ی مولفه ها از مطلوبیت عددی مورد آزمون به شکل مثبت ارزیابی و برآوردشده است. علاوه بر این، نتیجه ی تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان می دهد که بیشترین میزان تاثیر مستقیم اکوتوریسم در ابعاد اقتصادی، اجتماعی کالبدی و خدماتی روستایی است و کمترین آن نیز به مولفه ی زیست محیطی اختصاص دارد.