تکدی گری از دیدگاه قرآن وحدیث با رویکرد بینامتنی علوم اجتماعی

تکدیگری (گدایی کردن) و درخواست کمک مالی از مردم، را در چند زاویه میتوان مورد مطالعه قرار داداگر از روی نیاز وحاجت ضروری باشد از نظر اسلام اشکال ندارد، اما در عین حال اصرار بر درخواست و تقاضای کمک، اگر همراه با سماجتو پافشاری باشد مورد تایید نیست. ضمن اینکه تکدیگری و درخواست کمک مالی در صورت بینیازی حرام است . قرآنیکی از علل تکدیگری را فقر و نیازمندی انسانها می داند و علاوه برآن طبق آیات وروایات وبررسی های اجتماعی میتواننداشتن شخصیتی متعادل وسالم رااز علل دیگر این پدیده زشت دانست.از منظر اجتماعی هم،کارشناسان مسایل اجتماعی به یک تقسیم بندی دوگانه از تکدی، یعنی تکدی پنهان و آبرومندانه در کنارتکدی آشکار و غیر آبرومندانه پرداخته اند. وبه این نتیجه رسیده اند که به طور کلی عوامل موثر در ایجاد و گسترش پدیدهتکدی را می توان در دو عامل عمده و مهم خلاصه کرد : 1- عوامل اجتماعی- اقتصادی: 2- عوامل روانی و فردی. قرآن برای این که مسیله تکدیگری را حل کند و یا به آن دامن نزند، از مومنان دارا می خواهد که نخست به مومنان عفیف و بینوایان باشخصیت توجه کنند. درقرآن کریم تاکید شده است که اگر به دلایلی نمی خواهید به سایلی کمک کنید، باید با شیوه ای محترمانهبه او پاسخ منفی بدهید. در منابع دینی داریم که پیشوایان ما اگر گاهی به فقیر چیزی نداده او را برای کار راهنمایی کرده اند،به خاطر این بوده که آن نیازمند را از عمل مذموم و ناپسند گدایی باز دارند و او را مرد کار و کوشش گردانند. در عصر حاضرهم میباست به نیازمندان ابتدا برای نیرو بخشی ماهی داد وبعدهم ماهی گیری را یادشان دادکه همه به ویژه سازمان های ذیربطدولتی به این امر موظفند، تا کمتر شاهد پدیده زشت تکدی گری باشیم.

کلیدواژه ها:

تکدی گری ، قرآن کریم ، روایات ، علوم اجتماعی