بررسی اقرار بعنوان دلیل اثبات دعوی قتل در حقوق موضوعه ایران
محل انتشار: کنفرانس ملی رویکردهای نوین علوم انسانی در قرن 21
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 462
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NAHC01_268
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
قانونگذار جمهوری اسلامی ایران،اقرار را به شرح مواد 1259 الی 1283 قانون مدنی وماده 164 تا 174 قانون مجازات اسلامیراکه شامل شرایط اقرار و آثار آن است پذیرفته و در مواد 356 و 357 قانون آیین دادرسی مدنی نیز تعریف شده است. اقرار، اولین دلیلاثبات دعوی و یا جرم است. چنانکه از آن به ملکه ی دلایل تعبیر می شود. اقرار باید مرتبط با حق باشد. حق امتیازی است که شخص دارد و دیگر افراد باید به آن احترام گذارند یا آثاری بر آن مترتب است. بسیاری از سخنان افراد که عنوان خبر دارد ولی حاکیاز حقی برای دیگری نیست اقرار گفته نمیشود. وقتی دعوی طرح می گردد و خوانده، خواسته خواهان را تایید می کند یعنی به حقخواهان اقرار مینماید. اقرار به اعتبارات گوناگونی تقسیم شده است؛ گاهى به اعتبار لفظ و صیغه، گاهى به اعتبار محل اقرار و گاهى بهاعتبار موضوع اقرار.در این پژوهش اقرار بعنوان یکی از ادله عمومی اثبات دعوی قتل مورد بررسی قرار می گیرد.
نویسندگان
سیدرسول سیدبرقی
گروه حقوق، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
فاطمه آناهید
گروه فقه و حقوق، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران