بررسی سلامت وتخلفات اداری درسازمانها ونهادهای دولتی

عدم آشنایی کارکنان، تفاوت سطح حقوق و دستمزد، عدم آشنایی با مقررات، رسوم غلطی که به صورت عرف درآمده است، نداشتننظام و عدم گرایش به نظام، نداشتن تخصص لازم، شاغل گرایی، فضای نامناسب در سازمان ها، شبکه های گسترده ارتباطی غیررسمی، ایجاد شغل های کاذب، دگرگونی های سریع اجتماعی، عدم اطلاع رسانی به موقع، همه و همه می توانند منابع تخلف محسوب شوند. به همین منظور در این نوشتار به راهکارهایی که می توانند در افزایش سلامت اداری در دستگاه ها مثمرثمر واقع شوند به شرح زیر به طور مختصر اشاره شده است که در ادامه به آن می پردازیم. نظام ها: روش ها و نظام های سنتی هنوز در بیشتر اداره ها، محور گردش کارها به حساب می آیند و در این روش همواره راه فرار برای متخلفان باز بوده است.ارایه یک نظام مطمین و تعریف شده اداری به شکلی که مدیران موظف باشند تمام اموال اداری و اجرایی را در قالب نظامی مدون، اجراء، تشکیل پرونده و بایگانی کنند و هر لحظه بتوان کلیه اطلاعات را به دست آورد یکی از راهکارهای جلوگیری از بروز تخلف اداری است. روش تحقیق توصیفی وتحلیلی مباشد هدف بررسی سلامت واداری وتلخفات درادارت وسازمان ونهاد ها می باشد.بنابراین پایه هر نظام اداری باید بر مبنای شغل و نه شاغلاستوار باشد.رسوم غلط و عرف ناشایست اداری: عدم حضور به موقع نظام ارتباط رسمی، عدم نفوذ مدیریت در نظام ارتباطغیررسمی، توان برتری شبکه، ارتباطات غیررسمی نسبت به رسمی را نیز می توان به عنوان یکی دیگر از راهکارهای افزایش سلامتاداری تلقی کرد. اطلاع رسانی: ناآگاهی اربابرجوع از آیین نامه ها و مقررات موجود در سازمان ها و ارایه نکردن اطلاعات لازم به مراجعان، احتمال تخلف را افزایش میدهد و اطلاعرسانی و دادن آگاهی از طریق ابزارهایی همچون تهیه بروشورهای لازم، آگاه کردنمردم از مقررات و آیین نامه ها و مشخص کردن مسیر ورود و خروج به سازمان ها و نحوه ارایه خدمات و... باعث جلوگیری از تخلفخواهد شد. آموزش: در اصل بسیاری از گزارش های رسیده به هییت های رسیده به تخلفات اداری غلط است و آموزش ارباب رجوع ومراجعان و همچنین شناساندن تخلفات، جرایم و مجازات ها می تواند اثر مطلوبی در جلوگیری از تخلف داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ادارات ، سازمان ، تخلفات ، سلامت ، حقوق