پیش بینی رضایت زناشویی براساس الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجان در زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه 2 تهران

هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت زناشویی براساس الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجان در زنان متاهل بود. روش پژوهش،توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه 2 شهر تهران درسال 1395 بودند که 250 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایتزناشویی انریچ، الگوهای ارتباطی (CPQ) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) استفاده شد. داده ها از طریق همبستگیپیرسون، رگرسیون چندگانه گام به گام و نرم افزار SPSS-22 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد که رابطه مثبت ومعناداری بین رضایت زناشویی با الگوی ارتباطی سازنده متقابل و راهبردهای مثبت تنظیم هیجان و رابطه منفی و معناداری بینرضایت زناشویی با الگوی ارتباطی اجتناب متقابل، توقع - کناره گیری و راهبردهای منفی تنظیم هیجان وجود دارد (p> 0/01).همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که (به غیراز الگوی اجتناب متقابل) الگوهای ارتباطی سازنده متقابل و توقع/کناره گیریو همچنین راهبردهای مثبت و منفی تنظیم هیجان باهم 39/1% از واریانس رضایت زناشویی را تبیین می کنند. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که الگوهای ارتباطی و راهبردهای تنظیم هیجان توان پیش بینی رضایت زناشویی را دارند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، الگوهای ارتباطی ، تنظیم هیجان ، زنان متاهل