اثربخشی آموزش مبتنی بر چرخه ی تاب آوری بر اساس روان شناسی مثبت بر صلح درونی زنان متاهل

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر چرخه ی تاب آوری بر اساس روان شناسی مثبت گرا بر صلحدرونی زنان متاهل شهر اصفهان بود.این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه می باشد.جامعه ی آماری این تحقیق، زنان متاهل مراجعه کننده به کلینیک های شهر اصفهان در سال 95-1394 بودند. افراد نمونه پژوهش با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند.پس از پرکردن فرم رضایتنامه، هریک از آنان به پرسشنامه ی وپرسشنامه ی ادراک از خود (صلح درون) نلسون پاسخ دادند. 30 نفر از زنان متاهل که یک نمره بالاتر از انحراف معیار 108در تست لاک- والاس را گرفتند برای مطالعه و بررسی انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی 15 نفر آنان در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه قرار داده شدند. آموزش شامل 10 جلسه 120 دقیقه ای به صورت هفتگی انجام شد، پس از آنکه هیچجلسه ی اضافه ای پیشنهاد نمی شد. شرکت کنندگان گروه گواه چه به لحاظ گروهی و چه به لحاظ فردی هیچ آموزشیندیدند. یافته ها نشان داد که آموزش مبتنی بر چرخه ی تاب آوری بر اساس روان شناسی مثبت گرا بر صلح درونی زنانمتاهل به صورت معناداری تاثیر گذار است (F=469/123, P> 2/210). با توجه به تاثیر روان شناسی مثبت گرا و شاخه ی مهمآن یعنی تاب آوری و مشاهده ی میدانی تغییرات زنان متاهل شرکت کننده در دوره و نیز بازخورد مثبت آنان نسبت به صلحپذیری و آرامش بیشتری که در این دوره یافتند؛ پیشنهاد می شود که مراکز مشاوره و روان درمانی در کل کشور از این روشبرای ایجاد صلح درون در زنان و مردان استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

چرخه تاب آوری ، روان شناسی مثبت گرا ، صلح درونی ، زنان متاهل