استفاده از روش الکتروریسی بمنظور تولید نانوالیاف در صنایع غذایی: مروری بر مقررات و ویژگی ها

زمینه و هدف: الکتروریسی روشی جدید برای تولید نانوفیبرها (NF) با کاربردهای غذایی می باشد. روش های گزارش شده شامل استفاده از ترکیبات غیر خوراکی یا تیمارهای حاوی حلال های سمی است که توسط آیین نامه ها و مقررات فعلی مربوط به موادغذایی تایید نشده اند.دامنه و رویکرد: این بررسی بر تحقیقات انجام شده درمورد الزامات مربوط به ترکیبات خوراکی تمرکز کرده است. وضعیت صنعت درمورد استفاده از روش الکتروریسی، مزایای آن، راه حل ها و شرایط فرآیند و ویژگی های فراهم کردن شرایط مناسب برای تولید NF مورد بررسی قرار گرفته است. راندمان انکپسولاسیون NF با توجه به شرایط هضم آن برای انسان در محیط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. هنجارهای مربوط به فناوری نانو نیز در سراسر جهان مورد بررسی قرار گرفته است.یافته های کلیدی: کاربرد روش الکتروریسی برای مصارف غذایی به ترکیب آن بستگی دارد؛ تحقیقاتی مرتب ط با استفاده از حلال های سمی و تیمارهایی که توسط FDA تایید نشده، انجام شده است. این روش، روشی جدید در زمینه صنایع غذایی می باشد (تحقیقات کمی درمورد موادغذایی انجام شده است) و شرایط عملیاتی آن، صنعت را به استفاده از آن ترغیب کرده است. برخی اصلاحات درمورد استفاده از این روش ارائه شده است. مدل های انتشار NF های استاتیک توضیح داده است؛ که آن ها می توانند شواهدی درمورد ایمن بودن این روش ارائه دهند . با این حال، مدل های انتشار پویا برای تدوین مقررات واضح تر در مورد ماتریس نانوساختارهای ارائه شده برای مواد غذایی مورد نیاز است. اگرچه، با وجود هنجارهای موجود در این زمینه، بسیاری از کشورها پیشرفت هایی در استفاده از این روش داشته اند و در نهایت نیز، روندها، کاربردها وبیوپلیمرهای جدید مورد بحث قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

الکتروریسی ، نانو الیاف ، ترکیب غذا ، مقررات