بررسی الگوی تغییرات آلاینده ذرات معلق در هوای تهران

تهران در دامنه کوههای البرز با موقعیت جغرافیائی 35 درجه شمالی و 51 درجه شرقی واقع شده است. تمرکز فعالیتهای انسانی و شهری به عنوان مرکز کشور باعث رشد فزاینده آلاینده‌های هوا در این کلان شهر شده است. مانند سایر شهرهای بزرگ و پرترافیک آلودگی ذرات معلق یکی از عمده ترین آلاینده ها در هوای شهر تهران می باشد. در این مطالعه ضمن بررسی تغییرات ساعتی، ماهیانه و فصلی آلاینده ذرات معلق (pm-10) در سال 1383 ، نسبت غلظت ذرات معلق (pm-10) به ذرات TSP بررسی می شود. توزیع اندازه ذرات در چهار ایستگاه در سطح تهران با استفاده از دستگاه Impactor مورد تحقیق قرار گرفته که غلظت ذرات معلق در شش سایز اندازه‌گیری شده است. نتایج نشان دهنده غلظت بالای ذرات معلق PM<0.49 در همه ایستگاههاست. از آنجائیکه وسایط نقلیه موتوری نقش عمده‌ای در تولید ذرات معلق دارند، توجه بیشتر به این آلاینده و ترکیبات تشکیل دهنده آن بعلت نقش عمده ای که در سلامتی انسان داراست، لازم می باشد.

کلیدواژه ها:

آلاینده ذرات معلق ، توزیع اندازه ذرات ، الگوی تغییرات ذرات معلق ، آئروسل‌ها ، سیستم تنفسی و آلاینده ذرات ، pm-10 ، TSP