چالش های توسعه پایدار در مبحث آلودگی هوای شهر تهران با تاکید بر بخش حمل و نقل

تحقق و توسعه پایدار در میان کشورهای در حال توسعه دشواری های خود را داراست . در واقع توسعه پایدار در میان ملل مختلف با توجه به چارچوب ها و شرایط خاص اجتماعی و فرهنگی آنها معنا می یابد. در این میان برای کشوری چون ایران با رشد جمعیتی بالا و ضرورت رشد اقتصادی و اشتغال زائی، همچنین طبیعتی متنوع لیکن شکننده و آسیب پذیر، عبور از فراز و نشیب مسیر توسعه، بس دشوار و دارای چالش ها و پیچیدگی های بیشتری است. هدف از اجرای توسعه پایدار همسو کردن فعالیت های اقتصادی با توان بوم شناختی محیط زیست می باشد که در این راه نباید شرایط اجتماعی جوامع مختلف را از نظر دور داشت. در این پژوهش وضعیت هوای تهران با تاکید بر مهمترین منبع آلودگی هوا یعنی بخش حمل و نقل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در چند سال اخیر نشان می دهد که میزان آلودگی ها با استانداردهای جهانی فاصله بسیاری دارد و راهی بسیار طولانی را بایستی طی کرد تا به اهخداف توسعه پایدار دست یافت. راهکارهای پیشنهادی در جهت کنترل و کاهش آلودگی شهر تهران در راستای اهداف توسعه پایدار شامل: کاهش آلودگی هوا ناشی از منابع متحرک، استفاده از استانداردهای به روز در آمده، گسترش ناوگان عمومی، محدودیت های بیشتر جهت استفاده از خودروهای شخصی، اصلاح ساختار راه ها، بهبود وضعیت ترافیک، تقویت سیستم معاینه فنی خودروها، ایجاد انگیزه جهت تولید خودرو با آلودگی کم، اجرای سیستم استاندارد خروجی گازها از اگزوز، افزایش فضاها و تسهیلات پارکینگ، از رده خارج کردن خودروهای فرسوده، تقویت تکنولوژی خودرو، مصرف مبدل های کاتالیزوری مناسب، نظارت بر اجرای کامل طرح محدوده طرح ترافیک ، پردازش فعالیت ها از مرکز شهر در سطح شهر، اعتلاء ارتقاء فرهنگ زیست محیطی جامعه با استفاده از وسایل ارتباط جمعی، اصلاح کیفیت سوخت بنزین، اصلاح ساختار تکنولوژی خوردوهای گاز سوز، استفاده از سوخت های جایگزین مانند گاز طبیعی برای خودروهای شخصی، ایجاد هماهنگی بین ارگان های شهری و ارتقاء فرهنگ زیست محیطی جامعه می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، آلودگی هوا ، منابع متحرک ، حمل و نقل عمومی