آلایندههای زیست محیطی در صنایع خمیر و کاغذ و روشهای کنترل آنها

کارخانههای صنایع خمیر و کاغذ یکی از بزرگترین منابع آلودگی در سرتاسر جهان به حساب میآیند. هم اکنون صنایع کاغذ سازی آلودگیهای جبران ناپذیری در جهان به وجود آورده است که برای جبران آن باید سالانه 100-150 میلیون دلار هزینه شود. در این کارخانهها واحدهای خمیرسازی و رنگبری بیشترین مواد زائد گازی، جامد و مایع را تولید میکنند. از نظر حجمی، بیشترین مقدار آلاینده، از واحد تصفیه پساب و گازهای تنوره حاصل میگردد و این در حالی است که پسماندهای چوبی نیز از حجم زیادی برخوردارند. در این مطالعه، پسماندهای تولیدی در کارخانههای خمیرسازی که شامل مایع پخت سبز، لجن آهک، خاکستر، مواد آلی محلول، مواد سمی ناشی از ترکیبات کلردار و دیگر پسماندهای فرآیندی میباشند معرفی و ارزیابی شدهاند. سپس آلودگیهای آب و هوا از قبیل افزایشBOD و COD که به وسیله آلایندههای حاصل از پساب کارخانههای صنایع خمیر و کاغذ به وجود میآید مورد بررسی قرار داده شده است. حجم لجن پساب تولیدی از روشهای مختلف خمیرسازی و کاغذ سازی به صورت زیرذکر شده است: خمیر سازی مکانیکی15-20کیلوگرم بر تن(شامل لجن حاصل از پوست)، خمیرسازی سولفیت20-25 کیلوگرم تن، خمیرسازی نیمه شیمیایی25-30کیلوگرم بر تن، تولید کاغذ و مقوا10-5 کیلوگرم بر تن. روشهای مختلف کنترل پساب ناشی از صنایع خمیر و کاغذ که در این مقاله به آن اشاره شده است شامل: تصفیه مکانیکی یا تصفیه فیزیکی، تصفیه زیستی یا بیولوژیکی و تصفیه شیمیایی میباشد. در ادامه روشهای کنترل پساب به کاربرد، کارایی و مزایای نانوفیلترها در تصفیه پساب صنایع خمیر و کاغذ نسبت به روشهای دیگراشاره شده است

کلیدواژه ها:

صنعت کاغذسازی ، تصفیه پساب ، پسماندهای جامد ، آلودگی آب و هوا