بررسی روند پایداری کشاورزی با استفاده از شاخصهای زیستمحیطی در استان گلستان

کشاورزی یکی از بخشهای بسیار مهم اقتصاد ایران محسوب میشود به نحوی که از آن به عنوان محور توسعه اقتصادی نام برده میشود. توسعه پایدار و مستمر هر کشوری وابسته به پایداری نظام کشاورزی آن است؛ بنابراین، دستیابی به نظام کشاورزی پایدار،یکی از سیاستهای مهم بخش کشاورزی کشورها است. پایداری نظام کشاورزی به عوامل متعددی بستگی دارد که بررسی و شناسایی این عوامل میتواند در تدوین سیاستها و راهبردهای کشاورزی پایدار نقش مهمی را ایفا کند. روش تحقیق از نوع مقایسه- ای است که دادههای مورد نیاز این مطالعه از منابع گوناگون از جمله سازمان جهاد کشاورزی در طی سالهای اخیر جمعآوریشده است. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی شاخصهای زیستمحیطی موثر بر پایداری نظام کشاورزی و بررسی روند پایداری در شهرستانهای مختلف در سال 1388-89و همچنین بررسی این روند طی سالهای مختلف در استان است که به صورت مطالعه موردی در شهرستانهای استان گلستان صورت گرفته است. براساس نتایج حاصل از ارزیابی شاخصها از نظر تنوع گیاهان زراعی شهرستان بندرگز بیشترین و شهرستان کلاله کمترین تنوع را دارد. و از نظر مصرف کودها شهرستانهای بندرگز و بندرترکمن بیشترین مصرف و شهرستانهای گنبدکاووس، آققلا و آزادشهر کمترین مصرف را دارند. با توجه به نتایج، هرچه تنوع گیاهان زراعی بیشتر باشد، پایداری بیشتر و هرچه شاخص مصرف کود پایینتر، پایداری بیشتر خواهد بود

کلیدواژه ها:

کشاورزی ، پایداری ، شاخصهای زیستمحیطی ، مقایسهی روند ، استان گلستان